Bidprentjes zijn prentjes die binnen het katholieke geloof uitgedeeld worden ter herinnering aan een bepaalde kerkelijke (levens)gebeurtenis (doopsel, communie, huwelijk, maar vooral bij een overlijden). De bidprentjes voor overledenen (ook wel doodsprentjes genoemd) zijn bedoeld om de nagedachtenis van de overledene levend te houden en mensen op te roepen om te bidden voor zijn/haar ziel.

De oudste prentjes dateren uit het einde van de zeventiende eeuw en zijn gemaakt voor geestelijken of andere aanzienlijke personen. In de loop van de negentiende eeuw werd het gebruik van bidprentjes gemeengoed in katholieke kring en ook nu nog worden bidprentjes uitgegeven.

De voorkant van een bidprentje bestaat van oudsher uit een religieuze voorstelling, bijvoorbeeld een afbeelding van Maria, Jezus of een heilige. Later werd ook wel voor een portret(foto) gekozen van de hoofdpersoon. Op de achterkant van het bidprentje staan gegevens over de persoon waarvoor het prentje is opgemaakt. Dit kunnen gegevens zijn die vaak elders niet te vinden zijn. Aanvankelijk vermeldden de bidprentjes vaak alleen namen en informatie over geboorte en overlijden van de hoofdpersoon. Later verschenen er uitgebreidere biografische beschrijvingen. Hierin kun je bijvoorbeeld informatie vinden over eventuele (kerkelijke) onderscheidingen, functies, missiewerk en kerkelijke jubilea. Het prentje bevat vaak ook een oproep tot gebed of een Bijbelse tekst.